Page 60 - การวิเคราะห์อภิปรัชญาที่ปรากฎในสารัตถะแห่งคัมภีร์มิลินทปัญหา
P. 60

๔๖


                                 ๔) เฮราคลิตุส (Heraclitus : ๕๓๕ – ๔๗๕ B.C.) ได้ให้ทัศนะว่า ไฟ คือปฐมธาตุของ
                       โลก เพราะไฟมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เปลวไฟนั้นเปลี่ยนแปลงได้รวดเร็ว เดี๋ยวริบหรี่ เดี๋ยว

                       เรืองรอง บางครั้งลุกโพลง แต่บางคราวมอดลง ไฟกองเดียว แต่มีลักษณะแปรปรวนเปลี่ยนได้หลาย
                       อย่าง ด้วยเหตุที่ไฟมีสภาพเปลี่ยนแปลงง่าย ไฟจึงเป็นปฐมธาตุดั้งเดิมของโลก เพราะไฟแปรรูปเป็น

                                                                                            ็
                       สรรพสิ่ง เมื่อไฟแปรรูปเป็นสรรพสิ่งแล้วก็ยังไม่สิ้นสภาพความเป็นไฟ ฉะนั้น ทุกสิ่งก คือไฟ และไฟก็
                       คือทุกสิ่ง ด้วยเหตุนี้ เฮราคลิตุสจึงกล่าวสรุปว่า “ทุกสิ่งกลายเป็นสิ่งเดียว และสิ่งเดียวกลายเป็นทุก
                       สิ่ง” ดังนั้น สิ่งที่เป็นปฐมธาตุของโลกตามทัศนะของเฮราคลิตุสก็ คือไฟ เพราะไฟเป็นตัวการท าให้เกิด

                       การเปลี่ยนแปลง
                                    ๔๓
                                 ๕) เอมเปโดเคลส (Empedocles: ๔๙๒ – ๔๓๐ B.C.) เสนอว่า ธาตุแท้ของสิ่งต่าง ๆ

                                                                                              ๔๔
                       หรือปฐมธาตุของโลกประกอบด้วยรูปแบบของสสารรวมตัวกันของธาตุ ดิน ลม ไฟ น้ า หรือธาตุ ๔
                                                                ื่
                                                                                      ื่
                       ปฐมธาตุแต่ละอย่างคงตัวกัน เปลี่ยนเป็นธาตุอนไม่ได้ แต่แบ่งส่วนได้เพอไปผสมกับธาตุอน ๆ
                                                                                                      ื่
                       แล้วประกอบกันขึ้นเป็นสิ่งต่าง ๆ สิ่งทั้งหลายเกิดขึ้นจากการรวมตัวของปฐมธาตุเหล่านี้ในอตราส่วน
                                                                                                  ั
                       เท่า ๆ กัน การเปลี่ยนแปลงของสิ่งทั้งหลายเกิดจากการเปลี่ยนอตราส่วน การสลายไปของสิ่งต่าง ๆ
                                                                            ั
                       เป็นเพราะการแยกตัวของปฐมธาตุเหล่านี้ ส่วนปฐมธาตุทั้ง ๔โดยธรรมชาติจะคงที่และมีอยู่นิรันดร
                                                                                                       ๔๕

                                 ๖) ลิวซิปปุส (Leucippus ประมาณ ๔๕๐ B.C.) และ เดมอคริตุส (Democritus:
                       ๔๖๐ – ๓๗๐ B.C.) เดมอคริตุสได้กล่าวถึงสิ่งที่เป็นปฐมธาตุของโลกว่า ไม่ใช่ดิน น้ า ลม ไฟ ดังนัก

                       ปรัชญาก่อนหน้านี้กล่าวกันมา แต่สิ่งที่เป็นปฐมธาตุ คือ ปรมาณู หรือ อะตอม (Atom)  ค าว่า
                                                                                                  ๔๖
                       ปรมาณู ตามทัศนะของเดมอคริตุส หมายถึง วัตถุที่มีขนาดเล็กที่สุด ไม่สามารถจะแยกย่อยได้อกแล้ว
                                                                                                     ี
                                                                                  ี
                       หมายถึงสิ่งเดียวกันกับอะตอม ที่แปลว่า สิ่งที่ไม่อาจตัดแบ่งออกไปได้อก (Uncuttable)  ปรมาณู
                                                                                                ๔๗
                       เป็นวัตถุดิบส าหรับสร้างโลก มันมีอยู่ก่อนหน้าการก าเนิดของโลก เพราะปรมาณูรวมตัวกันสรรพสิ่งใน
                       โลกจึงเกิดขึ้น การก่อก าเนิดของโลกมาจากปรมาณูนับจ านวนไม่ถ้วนลอยกระจายอยู่ในห้วงอวกาศ







                                 ๔๓   Fuller,  B.A.G.,  A  History  of  Philosophy,  (New  York:  Henry  Holt  and  Company,

                       1952), p. 52.
                                 ๔๔ Ibid., p. 31.
                                 ๔๕ กีรติ บุญเจือ, ปรัชญาส าหรับผู้เริ่มเรียน, (กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช, ๒๕๑๙), หน้า ๒๔.
                                 ๔๖  Russell, W.T., A Critical History of Greek Philosophy, (Lodon: George Allen &

                       Unwin Ltd., 1967), p. 85.
                                 ๔๗   Magill,  F.N.,  Masterpieces  of  World  Philosophy  in  Summary  Form,  (Lodon:

                       George Allen & Unwin Ltd., 1963), p. 36.
   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65