Page 98 - การวิเคราะห์อภิปรัชญาที่ปรากฎในสารัตถะแห่งคัมภีร์มิลินทปัญหา
P. 98

๗๗


                                                         ุ
                                  ี
                                                  ิ
                                 อกอย่างหนึ่งมหาบพตรพระพทธเจ้าสองพระองค์ไม่เกิดขึ้นในขณะเดียวกันด้วยเหตุใดขอ
                                                                                    ิ
                                                                       ุ
                                                          ิ
                       มหาบพิตรจงทราบเหตุอย่างนี้ว่าความบังเกดขึ้นแห่งพระพทธเจ้าย่อมบังเกดขึ้นในโลกเฉพาะพระองค์
                       เดียวนี้เป็นปกติโดยสภาพของพระพทธเจ้าทั้งหลายเพราะเหตุไรเพราะความที่คุณของพระพทธเจ้าผู้
                                                                                                   ุ
                                                     ุ
                                                                          ื่
                                        ั
                                                                                                        ั
                       ตรัสรู้แล้วผู้เป็นสัพพญญูเป็นของใหญ่, ขอถวายพระพรแม้สิ่งอนใดที่เป็นของใหญ่สิ่งนั้นก็เป็นของอน
                                           ิ
                       เดียวเท่านั้นดูก่อนหาบพตรแผ่นดินเป็นของใหญ่แผ่นดินนั้นก็เป็นแผ่นเดียวเท่านั้นสาครเป็นของใหญ่
                       สาครนั้นก็เป็นอนเดียวเท่านั้นขุนเขาสิเนรุเป็นของใหญ่สิเนรุนั้นก็เป็นลูกเดียวเท่านั้นอากาศเป็นของ
                                    ั
                       ใหญ่อากาศนั้นก็เป็นอากาศเดียวเท่านั้นท้าวสักกะผู้เป็นใหญ่ท้าวสักกะนั้นก็เป็นผู้เดียวเท่านั้นมารผู้
                       เป็นใหญ่มารนั้นก็ผู้เดียวเท่านั้นพรหมผู้เป็นใหญ่มหาพรหมนั้นก็ผู้เดียวเท่านั้นพระตถาคตอรหันต
                                ุ
                       สัมมาสัมพทธเจ้าก็เป็นใหญ่เพยงพระองค์เดียวเท่านั้นแผ่นดินเป็นต้นย่อมไม่เกิดขึ้นในที่ใดการ
                                                 ี
                       ปรากฏของแผ่นดินเป็นต้นย่อมไม่มีในที่นั้นเพราะฉะนั้นพระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพทธ
                                                                                                       ุ
                       เจ้าพระองค์เดียวเท่านั้นจึงบังเกิดขึ้นในโลกฯพระราชาข้าแต่ท่านนาคเสนปัญหาพระผู้เป็นเจ้าแก้ดี
                                                        ๑๖
                       แล้วด้วยเหตุทั้งหลายอันเป็นเครื่องอุปมา

                                 ๓.๑.๒ ทรรศนะของนักปราชญ์ที่มีต่อคัมภีร์มิลินทปัญหา

                                                                        ่
                                 เนื่องจากมิลินทปัญหา เป็นคัมภีร์ปกรณ์ที่เก่าแกและส าคัญ จึงมีผู้รจนาแต่งเสริมบางตอน
                                                                                               ุ
                       และใช้ภาษาหลายภาษาในการแต่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งลีลาการแต่งและอรรถาธิบายพทธธรรมด้วย
                                                                                  ุ
                                                                                       ุ
                             ิ
                                                               ั
                       ความพสดาร หลักแหลมและแยบยล สอดคล้องกบพระไตรปิฎกใช้การอปมาอปมัยเป็นหัวใจของการ
                       อรรถาธิบายอย่างแจ่มแจ้งนั้น ผู้สนใจศึกษาค้นคว้าในมิลินทปัญหาจึงมีความเห็นแตกต่างกันไปดังนี้
                                                                                           ั
                                    ี
                                 ๑.ว.แทรงก์เนอร์ (V. Trenckner)ผู้ถ่ายทอดมิลินทปัญหาออกเป็นอกษรโรมันเป็นคน
                       แรก เมื่อ พ.ศ. ๒๔๒๓ กล่าวว่า มิลินทปัญหานี้ รจนาขึ้นราวคริสต์ศตวรรษที่ ๑ และลงความเห็นว่า

                       ต้นฉบับเดิมเป็นภาษาสันสกฤต เพราะใช้ค าเริ่มต้นว่า “ตมฺ ยถา นุสูยต” แทนที่จะใช้ค าเริ่มต้นที่นิยม
                                                                                                    ั
                                                                                         ิ
                       ใช้กันในคัมภีร์ทั่ว ๆ ไปว่า “เอวมฺเม สุต ” และว่าเป็นปกรณ์ที่รจนาขึ้นทางอนเดียเหนือ อนเป็น
                       ดินแดนที่อยู่ในความปกครองของพระเจ้าเมนันเดอร์ (มิลินท์) ซึ่งดูก็ไม่น่าจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับลังกา
                       ทวีป
                          ๑๗

                                         ิ
                                 ๒.ริส เดวดส์ (Prof. Rhys Davids)ผู้แปลมิลินทปัญหาเป็นภาษาองกฤษเป็นคนแรก
                                                                                          ั
                                                              ี
                                                                                                     ิ
                       เมื่อ พ.ศ. ๒๔๓๓ ไม่ได้ระบุผู้รจนา กล่าวแต่เพยงว่า มิลินทปัญหาเป็นหนังสือที่แต่งขึ้นทางอนเดีย




                                 ๑๖ มหามกุฎราชวิทยาลัย, พระอภิธรรมและอรรถกถาแปลวิภังค์เล่ม๒ภาค๒, พิมพ์ครั้งที่๔,
                       (กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๔๓), หน้า๖๙๖-๗๐๐.
                                 ๑๗ สมเด็จกรมพระยาด ารงราชานุภาพ, มิลินทปัญหา ฉบับสมุดแห่งชาต, ๒๕๐๐. หน้า ค าน า.
                                                                                    ิ
   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103