Page 21 - โครงงาน เรื่อง การสกัดเพคตินจากพืชตระกูลส้มเพื่อทำแยม
P. 21
14
ยังเป็นผลไม้ที่มีคุณค่าทางโภชนาการและทางการแพทย์ โดยทั่วไปมะนาวจะมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางอยู่
ุ่
ประมาณ 4-4.5 เซนติเมตร มีลำต้นที่เป็นไม้พมเตี้ย มีความสูงประมาณ 5 เมตร ในส่วนของกานจะมีหนามแต่
้
ี
เพยงเล็กน้อย ส่วนใหญ่จะมีใบดก ลักษณะของใบจะยาวเรียวเพยงเล็กน้อยคล้ายกับใบส้ม ดอกมะนาวมี
ี
ลักษณะสีขาวอมเหลือง ซึ่งดอกของมะนาวจะมีการออกดอกผลลอดทั้งปี อาจมีความแตกต่างกันตามฤดูกาล
เพราะในช่วงหน้าแล้งต้นมะนาวจะออกผลน้อยกว่าและผลของมันจะมีน้ำที่น้อยกว่า
สรรพคุณ:มะนาวเป็นผลไม้ที่มีกรดอนทรีย์หลายชนิด เช่น กรดซิตริก กรดมาลิก วิตามินซี จากน้ำ
ิ
มะนาว ส่วนน้ำมันหอมระเหยจากผิวมะนาว มีวิตามินเอและซี ทั้งยังมีธาตุแคลเซียมและฟอสฟอรัสสูงกว่าใน
น้ำมะนาวอีกด้วยมะนาวมีประโยชน์ใช้เป็นยาสมุนไพร ขับเสมหะ แก้ไอ เลือดออกตามไรฟัน เหงือกบวม
2.9 งานวิจัยที่เกี่ยวข้อง
อบลวรรณา ศรีมงคลลกัษณ์, มาริษา ภู่ภิญโญกุล และพชรีตั้งตระกูล. (2549). เพอศึกษาพนธุ์ส้มโอ
ั
ั
ื่
ุ
และสภาวะการสกัดต่อสมบัติทางเคมีกายภาพของเพคตินจากเปลือกส้มโอ พบว่า ค่าความเป็นกรด-ด่าง (pH)
ของ สารละลายกรดซิตริกที่ใช้สกัด คือ 2 และ 3 และอตราส่วนระหว่างผงเปลือกส้มโอต่อสารละลายกรดซิ
ั
ตริก เท่ากับ 1:15, 1:20 และ 1:25 (w/v) พบว่าการสกัดเพคตินที่อตราส่วนผงเปลือกส้มโอต่อสารละลายกรด
ั
ซิตริกเทากับ 1:25 (w/v) มีผลทําให้ความสามารถในการละลายของเพคตินสูง ในขณะที่เพคตินที่สกัดด้วยกรด
่
ซิตริก pH 2 มีสมบัติเป็นอิมัลซิไฟเออร์สูงและมีความคงตัวของระบบอิมัลชันดีกว่าเพคตินที่สกัดด้วยกรดซิตริก
pH 3
ิ
ธานุวัฒน์ ลาภตันศุภผล ปฏิมา ทองขวัญ และศริลักษณ์ สรงพรมทิพย์ (2556) ศึกษาเปรียบเทียบการ
สกัด เพคตินจากเปลือกผักและผลไม้ 8 ชนิด โดยการใช้กรดไฮโดรคลอริกและน้ำกลั่น ผลการวิจัยพบว่าเพ
คตินจากเปลือกมะนาวที่สกัดด้วยกรดไฮโดรคลอริกมีปริมาณเพคตินสูงที่สุดคือ 16.36±1.43% และเพคติน
จากเปลือกกล้วยที่สกัดด้วยกรดไฮโดรคลอริก มีปริมาณเพคตินต่ำที่สุด คือ 3.27±0.19% จากการเปรียบเทียบ
ปริมาณเมทอกซิล พบว่าเพคตินจากมะม่วงที่สกัดด้วยกรดไฮโดรคลอริก มีปริมาณเมทอกซิลสูงที่สุดคือ
14.43±0.92% เพคตินจากเปลือกมะนาวที่สกัดด้วยกรดไฮโดรคลอริก มีปริมาณเมทอกซิลต่ำที่สุด คือ
11.38±0.47% และมีปริมาณเมทอกซิลใกล้ เคียงกับเพคตินทางการค้า (มีปริมาณเมทอกซิล 11.50±0.13%)
มากที่สุด จากการเปรียบเทียบค่าความชื้น พบว่าเพคตินจากเปลือกกล้วยที่สกัดด้วยกรดไฮโดรคลอริก มีค่า
ความชื้นสูงที่สุด คือ12.40±0.40% เพคตินจากเปลือกมะกรูดที่สกัดด้วยน้ำกลั่น มีค่าความชื้นต่ำที่สุด คือ
2.93±0.31% และมีค่าความชื้นใกล้เคียงกับเพคตินทางการค้า (มีค่าความชื้น 2.53±0.12%) มากที่สุด ส่วนสีมี
้
ความใกล้เคียงกับเพคตินทางการคามากที่สุดได้จากเพคตินที่สกัดจากเปลือกส้มโอด้วยน้ำกลั่น
ผศ.ดร.รินรดา พฒนใหญ่ยิ่งดร.เพญโฉม พจนธารี และศ.ดร.Catherine Nettles Cutter
็
ั
ื่
(2561)ศึกษาสภาวะที่เหมาะสมสำหรับการแยกสกัดเพคตินจากเปลือกส้มโอ เพอนำไปประยุกต์ใช้เป็นสาร
เคลือบผิวผลไม้ต้านจุลินทรีย์ พบว่าน้ำกลั่นที่ปรับค่าพเอช มีประสิทธิภาพในการแยกสกัดเพคตินจากเปลือก
ี
ุ
ส้มโอได้ดีภายใต้อณหภูมิ 100 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 1 ชั่วโมง โดยได้ปริมาณผลผลิตเพคตินร้อยละ 12.16

