Page 18 - โครงงาน เรื่อง การศึกษาและรวบรวมคำโบราณในสมัยอยุธยาเปรียบเทียบกับคำที่ใช้ในปัจจุบันจากละครย้อนยุค
P. 18
๑๐
ั
๔. ความเจริญก้าวหน้าทางวิทยาการ ความเจริญก้าวหน้าทางวิทยาการนับว่ามีสวนสำคญ
่
เป็นอย่างยิ่งที่ทำให้ภาษาเปลี่ยนแปลง เช่น การเปลี่ยนแปลงทางความหมาย คือ วัตถุอย่างหนึ่งอาจ
มีการดัดแปลงไปตามความเจริญทางวิทยาการ ในขณะที่คำทใช้แทนวัตถุนั้นไม่เปลี่ยน ดงนั้นในเวลา
ั
ี่
ที่ต่างกันคำคำเดียวกันแทนของสองสิ่งที่ไม่เหมือนกันหรืออาจพูดได้ว่าความหมายของคำเปลยนแปลง
ี่
ไป เช่น สมัยที่ยังไม่มีน้ำอัดลม คำว่า “น้ำ” หมายถึง น้ำดื่มตามธรรมชาติ แตปัจจุบันหมายรวมถึง
่
น้ำอัดลมก็ได้ เช่นประโยคที่ว่า “จะดื่มน้ำอะไรครับ”
๕. คุณสมบัติของภาษา นักภาษาศาสตร์โครงสร้างพูดถึงคุณสมบัติของภาษาอย่างหนึ่ง
คือ ความสมมาตรในภาษาซึ่งระบบเสียงในภาษาจะแสดงลักษณะนี้โดยทั่วไป เช่น ถ้ามีเสียงสระหน้าก็
ี่
มีเสียงสระหลังคู่กันไปถามีเสียงสูงก็มักจะมีเสียงตาง ดังนั้นเมื่อเกิดมีการเปลี่ยนแปลงทมีผลทำให้เกิด
่
้
ลักษณะไม่สมมาตรในภาษาจะผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงต่อเนื่องซึ่งจะทำให้เกิดผลในลักษณะ
สมมาตรขึ้นใหม่ นอกจากในเรื่องคุณสมบัติความสมมาตร ภาษายังมีลักษณะความประหยัดด้วย
กล่าวคือโดยทวไปภาษาจะไม่อนุญาตให้มี ๒ รูป ที่มีความหมายเหมือนกันทุกประการ เมื่อมีการยืมคำ
ั่
เข้ามาในภาษาและคำคำนั้นมีความหมายเหมือนกับคำที่มีอยู่เดิมหรือคำ ที่ยืมเข้ามาจะต้องมีการ
้
เปลี่ยนแปลงดานความหมาย เพื่อให้คงอยู่ในภาษาไดทั้งคู่ เช่น คำว่า “ย่าง” ซึ่งแตเดมมีความหมาย
ิ
่
้
ว่า เดิน ได้เปลี่ยนมามีความหมายว่า “เคลื่อนเข้าสู่ และใช้กับเวลา เช่น ย่างเข้าสู่ปีที่ ๗” ความหมาย
ที่เปลี่ยนแปลงไปของคำว่า ย่าง ในภาษาไทยมาตรฐานนี้น่าจะเกิดขึ้นเมื่อมีการยืมคำว่า “เดิน” ซึ่งมา
จากภาษาเขมรเข้ามาใช้นั่นเอง
๖. การเปลี่ยนแปลงภาษาเนื่องจากการยืมคำภาษาต่างประเทศ นักภาษาศาสตร์ที่ศึกษา
เกี่ยวกับเรื่องคำยืม เห็นว่าคำยืมภาษาต่างประเทศที่เข้ามาใช้สื่อสารร่วมกันในภาษาไทยสามารถทำให้
้
้
ภาษาเปลี่ยนแปลงได้มากทั้งดานเสียง คำและโครงสร้างประโยค เราจึงสามารถสรุปไดว่าการยืมเป็น
สาเหตุหนึ่งที่ทำให้ภาษาเกิดการเปลยนแปลงไป
ี่
์
๗. ภาษาเกิดการเปลี่ยนแปลงเพราะภูมิศาสตร ตัวอย่างการออกเสียง เช่น ภาษาไทยถิ่นใต ้
มีภูมิศาสตร์อยู่ใกล้ทะเล ลมแรง ฝนตกชุก ฉะนั้นจำเป็นจะต้องเปล่งเสียงแข่งกับลมและฝนจึงนิยม
ออกเสียงสั้นและจะเน้นพยางค์หลังให้ชัดเจน จึงมักเปลี่ยนเสียงวรรณยุกต์เป็นเสียงสูง เช่น ตลาด
ออกเสียงเป็น ล้าด ถนน ออกเสียงเป็น น่น เป็นต้น
ทฤษฎีการเปลี่ยนแปลงทางภาษา
ธวัช ปุณโณทก (๒๕๕๓: ๑๗-๒๒) ได้อธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงภาษาหรือวิวัฒนาการภาษา
้
ี่
ื่
ไว้ว่า ภาษาเป็นเครื่องมือทมนุษย์ใชสอสารซึ่งกันและกัน ฉะนั้นจึงเกิดการเปลยนแปลงอยู่เสมอไม่ว่า
ี่
ื่
ภาษาใด และภาษาที่ใช้สื่อสารกันจะมีการเปลี่ยนแปลงมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับการใชสื่อสารว่าสอสาร
้
